دکوراسیون داخلی

 اين پروژه که در سال 2010 در طبقه سيزدهم يک ساختمان مسکوني  (مشاع) در هارلم نيويرک اجرا شده ، شامل طراحي و بازسازي تراسي به ابعاد 5/5*9 متر (50 مترمربع) است. در ابتدا اين تنها يک تراس بود که از سه طرف به طول 4/1 متر ريل کشي شده، مانند ساير تراس هاي معمولي در اين ساختمان، کف آن نيز از بتن بود و چشم انداز فوق العاده اي به پارک مرکزي و افق شهر نيويورک داشت. قرار گرفتن اين تراس در نماي جنوبي باعث شده بود تا از گرما و نور زيادي بهره مند باشد اما ريل کشي کوتاه جانب غربي حريم و امنيت کافي را در مقابل تراس هاي مجاور فراهم نمي کرد.

خواهران حريري در طراحي دکوراسیون داخلی و بازسازياين تراس، از سنترال پارک و مضمون "حضور طبيعت در محيط شهري" الهام گرفتند. فرم ظاهري آن در ادامه ي سري کارهاي تجربي آنها با فرم هاي هندسه ي فراکتال (ساختاري که هر جزء آن به کلّش شباهت دارد)، شکسته ي شفاف و تاخورده است و مانند تمام المان ها و ترکيب بندي هاي فراکتال، هر قسمت صورتي از ساير بخش ها و طرح کلي است که در مقياس بزرگتر استعاره اي از اتصال به طبيعت و کيهان را بيان مي کند.

کف تراس با تخته هايي چوبي پوشيده شده و در بخش هايي اين مصالح با يک تاخوردگي به حالت ديوار عمود يا سقفي پوشاننده تغيير شکل داده اند. ديوارها به محلي براي نشستن تبديل مي شوند و جعبه هاي ابزار باغباني را درون خود نگه مي دارند. سيستم نورپردازي آن، در تشديد زيبايي هاي طرح، در طول شب اين محدوده را با نوري متمرکز و غير مستقيم روشن ميکند. تداوم و سياليت بين بخش هاي مختلف سازه، فضا و متريالي که در آن به کار رفته است، باعث شده تا فضاي تراس وسيع تر از آنچه هست، به نظر برسد. در فضاي دکوراسیون داخلی اين تراس مي توان در محلي سرپوشيده غذا خورد، در فضايي روباز از تابش آفتاب لذت برد و يا به ديوار تکيه کرد و از چشم انداز پارک و کلان شهر معروف دنيا لذت برد.

اگر از داخل اتاق نشيمن به تراس نگاه کنيد، به نظر مي آيد که فضايي بسيار بزرگ و دلباز باشد؛ يک اثر هنري که بازي ماهرانه ي نور و سايه در آن گريزي به سازه هاي شفاف و بلورين طبيعت است.

منبع: سايت دکوراسیون داخلی شاه توت